Eu quero rarezas,
orixinalidade,
cousas extrañas,
pesadelos.
Quero crear, innovar.
Sexa a través da fotografía,
da poesía
ou da música.
Dáme igual. Pero quero creatividade.
Xa que é a forma máis cercana de interpretar a vida.
A túa vida.
O tic-tac da agulla
marca os segundos vividos.
Son os pasos da vida,
os momentos efímeros.
E sempre escapan,
coma a area entre os dedos,
brancos e finos.
Cada noite.
O mesmo pesadelo.
Os meus sonos sempre espertan,
espertan entre o caos e o medo.
Reluce na escuridade
o brillo extraño do enigmático reloxo.
Creando confusión no tempo
o cal non camiña,
axiña escurrese,
coma a túa vida.
Cada noite.
O mesmo pesadelo.
Os meus sonos sempre espertan,
espertan entre o caos e o medo.
Presenciade a locura:
Fotografías realizadas por min e presentadas nunha diapositiva.
Os Galegos somos parte da cultura.
